Seniorenmesse 2018 | Forum Niederberg Velbert
Nu sind wir Aulen all beneïn
em Jongweïterkes1-Vereïn
on hant us heï getroffen
beïm leckeren Köppken2 Koffee.
On dat es nett, denn es man ault,
dann es man doch ouch met Gewault
so gän beï angeren Aulen,
öm sech te ongerhaulen3.
Dann wed gekallt4 ut auler Tied5,
die tröck6 liet so onendlich wiet,
äs wir noch Kenger woren
vör langen langen Johren.
Dann süht man wiër so manchen Fröngd7,
den wir so guët gekangt äs Kengd
no langen Johren wieder.
Wir woren grad wie Brüeder.
Äs tom Bekenntnis am Altar
wir knieden, o, wie wonderbar
diat sech dat Häz8 bewegen
beïm heïlgen Gottessegen.
Do worn wir staats wie Schöppenbur9,
manch eïner kreg do alt10 an Uhr,
all hatten schwatte Kleïder,
die Jonges on die Weïter.
Die Jonges komen en de Liahr11,
sie wohden grötter12, liahrden miahr,
die Weïter liahrden strecken
on kohken, neihen, flecken.
Die Jonges hatten Piepen13 all
on dangsten op dem Trampelball,
wohen ouch Weïter gongen,
do wohd gehöppt, gesprongen.
Do set jo Katrin Niederscheïd,
wir hant döck14 op der Tünisheïd
gedangst vör foffzig Johren
äs flök15 on jong wir woren.
On do die Frau met griese Hoor,
war dat en propper Weïtschen wor,
äs wir mols für us Muder16
beds17 sauten Hippenfuder18
22
Süch, do es ouch Hanshenherich Koch,
sag, aule Jong,wie geït et noch?
Du hats mols Nück19 on Mucken20
beïm Bekeln21 on beïm Stucken21.
Do sett ouch Liss ut Hetterscheïd,
do hett us Hannes dran gefreït,
Et hätt en ouch genohmen,
wenn bloß keïn angern komen.
On Kadel20, Gottfred, Jupp on Tring,22
on Hanswelem, Drüht23 on Mickesting24,
die setten an en Döschen25
on sind so flöck wie Möschen26.
Die Aulen hant met aller Kraft
gearbet flietig on geschafft
on woren stets tefrieden
en guët on schleiten Tieden.
Sie moßden fröiher hätter schlonn27
doch hant sie stets ühr Pflecht gedonn,
sie hant em ganzen Lewen
sech nömmer Rouh gegewen.
Sie hant die Kenger gruat gebreit
on heï on do Geild trök geleit.
Bis dat die Kriegsjohr komen,
do wohd et en genohmen.
Dröm es et för us Aulen nett,
dat man us engeladen het
vandag28 tom Koffendrenken29,
lang dont30 wir noch dran denken.
Wir sagen dofür häzlich Dank,
on sind wir op et Johr nit krank,
wir kuëmen, wann jöt31 wenken,
all wiër tom Koffendrenken.
WIR AULEN Eduard Schulte (1851–1929)
1Jungmädchen, 2Tässchen, 3unterhalten, 4gesprochen, 5Zeit, 6zurück, 7Freund, 8Herz, 9Pik-Bauer, 10schon,
11Lehre, 12größer, 13Pfeifen, 14oft, 15flott, 16Mutter, 17beide, 18Ziegenfutter suchen, 19Schliche, 20Launen, 21Knickerspiele,
22Katharina, 23Trude, 24Maria Christina, 25Tische, 26Spatzen, 27schlagen, 28heute, 29Kaffeetrinken,
30tun, 31ihr